چاه داند که به من عمر چه سان می‌گذرد
قصه کوتاه کنم ور نه سخن بسیار است
و اما فاطمه . . .
و باری دیگر گاه آن آمد تا در عزای دختر پاک نبی به سوگ بنشینیم و این سوگواری عجب اندوه بار و ملال آور است.
به راستی فاطمه که بود که پس از قرن ها این گونه شیعیانش در عزایش به ماتم نشسته اند. فاطمه کدامین اسطوره بود که اساطیر تاریخ از او به تحیر اوفتادند.
آری فاطمه آن صبور زنی بود که در ثبت حماسه جاودان امامت واژه ایثار را عاشقانه به تسخیر در آورد و امروز چه دل ها که نه تنها در ماتم پهلوی شکسته اش بلکه در سوگ مظلومیتش، خونین است.
ای کاش بر آنچه سوخت مسمار نبود
لعن الله قاتلیک یا فاطمة الزهراء
اللهم العن الجبت و الطاغوت
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
ورود
اعضا:
آمار
وب سایت: